ขอเชิญชวนประชาชนและนักท่องเที่ยวร่วมชมงานศิลปะจากศิลปิน ร่วมสมัยไทย – ต่างชาติ ร่วมสร้างสรรค์ ผลงานศิลปะภายใต้แนวคิด “นิรันดร์กัลป์” ในงานมหกรรมศิลปะร่วมสมัยนานาชาติ Thailand Biennale, Phuket 2025 วันที่ 29 พฤศจิกายน 2568 ถึงวันที่ 30 เมษายน 2569 ณ จังหวัดภูเก็ต ครอบคลุมพื้นที่ 3 อำเภอของจังหวัดภูเก็ต ได้แก่ อำเภอเมือง อำเภอกะทู้และอำเภอถลาง

ภายใต้แนวคิด “นิรันดร์กัลป์” แก่นแกนของเทศกาลมหกรรมศิลปะ ในครั้งนี้คือ “คำถามว่าด้วยการอยู่ร่วมกัน” ท่ามกลางความแตกต่างที่ยิ่งทวีความรุนแรงจากวิกฤตสิ่งแวดล้อม ความโลภ การสื่อสารที่ขาดประสิทธิภาพ และการขาดเจตจำนงทางการเมือง ท่ามกลางยุคของพหุวิกฤต (polycrisis) นิรันดร์ [กัลป์] ชวนให้เราหันกลับมารับฟังธรรมชาติ และใช้ชีวิตในจังหวะแห่งเวลาอันอ่อนโยน ละเมียดละไม และเอื้อเฟื้อต่อกันมากกว่านี้ จังหวะเวลาที่แตกแขนง ได้เผยตัวผ่านกระบวนการค้นคว้าและบทสนทนาทางศิลปะในหลากหลายสาขา ตั้งแต่สถาปัตยกรรม ดนตรี ทัศนศิลป์ ศิลปะการแสดง การออกแบบ ภาพยนตร์ วรรณกรรม ไปจนถึงศาสตร์อื่นๆ นี่อาจเป็นการเมืองรูปแบบใหม่ที่ความหลากมิติถูกโอบรับอย่างมีชีวิตชีวา การเมืองที่จำเป็นต้องอาศัยการรับฟัง การรู้สึก และการรับรู้ในวิธีที่ต่างออกไป และการเรียนรู้ผ่านประสาทสัมผัสทั้งหลายอาจช่วยให้เราเข้าใจความเชื่อมโยงระหว่างมนุษย์กับสรรพสิ่งอื่นมากขึ้น พร้อมช่วยกันหาหนทางส่งต่อองค์ความรู้ดั้งเดิมและประสบการณ์ที่สั่งสมอันเป็นสินทรัพย์ที่จับต้องไม่ได้เหล่านี้ไปยังคนรุ่นต่อไป

โดยนำศิลปินหลากหลายสาขาทั้งศิลปินชาวไทยและศิลปินต่างชาติ จำนวน 65 คน/กลุ่มจาก 25 ประเทศมาร่วมสร้างสรรค์งานศิลปะร่วมสมัยและจัดแสดงผลงานใน  19  พื้นที่อยู่ใน 2 อำเภอ ได้แก่ อำเภอเมืองภูเก็ต ประกอบด้วยอาคารเพิร์ล เธียเตอร์ (เดิม) , อาคารเพิร์ล โบว์ (เดิม) ,บ้านพระอร่าม, ธนาคารกรุงเทพพาณิชย์การ (เดิม) ,อาคารพูนผล, Mellow Pillow Hotel ,อาคารหยี่เต้ง, หอศิลป์ร่วมสมัยภูเก็ต , อาคารยิมเนเซียม 4,000 ที่นั่ง, DC Phuket town, เหมืองเจ้าฟ้า , อาคาร bege , ป่าโกงกาง สะพานหิน , สะพานหิน ,หอเกียรติยศ 100 ปี ,บ้านหลวงอำนาจนรารักษ์, แหลมพรหมเทพ และอำเภอกะทู้ ได้แก่ ศาลเจ้ากะทู้ โรงงานสุรากรมสรรพสามิต (โรงเหล้ากะทู้)  

ภายในงานครั้งนี้มีการจัดกิจกรรมคู่ขนาน และกิจกรรมศาลา ซึ่งเป็นพื้นที่สำหรับแสดงผลงานนิทรรศการของกลุ่มศิลปินและองค์กรศิลปะทั้งในไทยและต่างประเทศทั้งหมด 13 ศาลาทั่วจังหวัดภูเก็ต ตลอดระยะเวลา 5 เดือนของการจัดงานครั้งนี้ ได้แก่

1. ศาลา 4 กอ อาร์ตแลนด์  โดย 4 กอ อาร์ตแลนด์ ณ ตำบลกะทู้ อำเภอเมืองภูเก็ต
2. ศาลายองวอน: ขอบฟ้าแห่งภูมิหลัง โดยมูลนิธิกวางจูเบียนนาเล่ และ รศ. ดร. บัณฑิต จันทร์โรจนกิจ ณ ท่าเรือพันวา ตำบลวิชิต อำเภอเมืองภูเก็ต  
3. ศาลาที่นี่ไม่เปิดให้บริการ โดยอัน.ไท.เทิล ณ ถนนพูนผล ตำบลตลาดเหนือ อำเภอเมืองภูเก็ต  
4. ศาลาตัวบ่าง กอจ๊าน  โดยอัตตา สตูดิโอ ณ สวนปลายแหลมสะพานหิน อำเภอเมืองภูเก็ต
5. ศาลาอยู่ในเรื่องของเราโดยศูนย์สร้างเสริมสุขภาวะเมือง ณ พิพิธภัณฑ์ไทยหัว ภูเก็ต 
6. ศาลาซี แซนด์ ซัน โดยคอนโทรลอาร์ คอลเล็คทีฟ  ณ สวนสน ชายหาดในหาน
7. ศาลาอินสแทนท์ กัลป์ โดยฟูตูรา โทรปิกา ณ บาร์บ่านซ้าน ย่านเมืองเก่าภูเก็ต  
8. ศาลาอันดามัน โดยกลุ่มศิลปินอันดามัน ณ สุโขพาวิลเลียน ถนนวิชิต อำเภอเมืองภูเก็ต 
9. ศาลา Dragon Force โดยกลุ่มศิลปินภูเก็ต ณ สวนเฉลิมพระเกียรติ 72 พรรษามหาราชินี  (ลานมังกร)  ถนนถลาง อำเภอเมืองภูเก็ต  
10. ศาลาล้านนา โดยขัวศิลปะ ณ สุโขพาวิลเลียน ถนนวิชิต อำเภอเมืองภูเก็ต  
11. ศาลาป๊อป ฟอร์ม X ป๊อป ซิตี้ โดยป๊อป ฟอร์ม X ป๊อป ซิตี้ ณ ถนนภูเก็ต ตำบลตลาดใหญ่ อำเมืองภูเก็ต 
12. ศาลาคลื่นเสียงจากฝั่งอ่าว โดยกลุ่มศิลปินอ่าวไทย ณ สุโขพาวิลเลียน ถนนวิชิต อำเภอเมืองภูเก็ต และ
13. ศาลาอีสานออกเล โดยสมาคมศิลปินอีสาน สุโขพาวิลเลียน ถนนวิชิต อำเภอเมืองภูเก็ต

สามารถติดตามรายละเอียดและข้อมูลเพิ่มเติมของงาน Thailand Biennale, Phuket 2025 ได้ที่เว็บไซต์ www.thailandbiennale.org เพจเฟซบุ๊ก ThailandBiennale เพจเฟซบุ๊กสำนักงานศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัยและสายด่วนวัฒนธรรม 1765

โดยปกติ มหกรรมศิลปะเบียนนาเล่ ต่าง ๆ นั้นจะจัดขึ้นอยู่ในเมืองใดเมืองหนึ่งของแต่ละประเทศในทุกๆ สองปี แต่ความแตกต่างของมหกรรมศิลปะ ไทยแลนด์เบียนนาเล่ จะมีการจัดขึ้นในแต่ละจังหวัดในภูมิภาคต่าง ๆ ของประเทศไทย โดยเปลี่ยนไปในแต่ละจังหวัดในแต่ละครั้งที่จัด โดยที่ผ่านมา มีการจัดงาน Thailand Biennale ไปแล้วสามครั้ง ในสามจังหวัดอย่าง จังหวัดกระบี่, นครราชสีมา และ เชียงราย และในปีนี้จัดขึ้นที่จังหวัดภูเก็ต 

ความน่าสนใจก็คือ พื้นที่แสดงงานของมหกรรมศิลปะ ไทยแลนด์เบียนนาเล่ ก็มักจะเป็นพื้นที่ในแหล่งชุมชน ทั้งวัด(ท้องถิ่น) สถาบันการศึกษา แหล่งการเรียนรู้ ศาลากลางจังหวัด พิพิธภัณฑ์ท้องถิ่น โบราณสถาน ไปจนถึงพื้นที่ที่ถูกทิ้งร้าง อย่างโกดังและอาคารเก่าที่ไม่ได้ใช้งาน พื้นที่สาธารณะอย่าง สวนสาธารณะ ถนนหนทาง หรือพื้นที่ธรรมชาติอย่างชายทะเล ป่าเขา เกาะ หรือถ้ำต่างๆ มากกว่าจะเป็นหอศิลป์หรือพิพิธภัณฑ์แบบ White cube หรือห้องสี่เหลี่ยมสีขาวเท่านั้น (แต่ก็มีบ้างเหมือนกัน)
ด้วยความที่จุดมุ่งหมายดั้งเดิมของ มหกรรมศิลปะเบียนนาเล่ นั้นคือการ “ฟื้นฟู” เมือง การเกิดขึ้นของ มหกรรมศิลปะร่วมสมัยนานาชาติ ไทยแลนด์เบียนนาเล่ นั้นนอกจากจะจัดขึ้นเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจและการท่องเที่ยวของจังหวัดต่าง ๆ ในประเทศไทยแล้ว ยังมีจุดมุ่งหมายในการฟื้นฟูระบบนิเวศทางศิลปะ (Art Ecosystem) จากที่ความอุดมสมบูรณ์เคยกระจุกตัวอยู่แค่ในจังหวัดศูนย์กลางความเจริญอย่างกรุงเทพมหานครเท่านั้น ให้กระจายความอุดมสมบูรณ์ทางศิลปะออกไปสู่จังหวัดต่าง ๆ ในประเทศไทยอย่างทั่วถึงกัน
มหกรรมศิลปะ ไทยแลนด์เบียนนาเล่ จึงมีลักษณะคล้ายกับปรากฏการณ์ (Phenomenon) ที่สำแดงตัวอย่างเป็นธรรมชาติ หลอมรวมกลืนกลายตัวไปกับพื้นที่ตั้ง กายภาพของเมือง สังคม ชุมชน และท้องถิ่นในแต่ละจังหวัดอย่างกลมกลืน เพื่อหยั่งรากแห่งการสร้างสรรค์ลงไปในผืนแผ่นดินของจังหวัดที่จัดแสดงงานเอื้อให้ระบบนิเวศทางศิลปะงอกเงย ระบัดใบ ผลิดอกออกผลอย่างยั่งยืน

ดังนั้น ศิลปินที่มาร่วมในมหกรรมศิลปะครั้งนี้อาจจะไม่ใช่ศิลปินบิ๊กเนมและซูเปอร์สตาร์ในโลกศิลปะ ที่มิตรรักแฟนศิลปะชาวไทยคุ้นหน้าคุ้นตา และมีชื่อคุ้นหูทันทีที่ได้ยินเป็นส่วนใหญ่ หากแต่พวกเขาก็เป็นศิลปินที่มีเส้นทางการทำงานอันโดดเด่นเป็นที่น่าจับตาในโลกศิลปะร่วมสมัย หลายคนยังเคยเข้าร่วมเทศกาลและมหกรรมศิลปะชั้นนำของโลกอย่าง Documenta และ Venice Biennale และอื่นๆ อีกมาย มาแล้วทั้งสิ้น
ยกตัวอย่างเช่น ศิลปินที่มาร่วมแสดงงานใน มหกรรมศิลปะ ไทยแลนด์เบียนนาเล่ ภูเก็ต 2025 ใน ครั้งนี้ ที่มีศิลปิน 30 คนแรกอย่าง อเล็กซานดรา โดมาโนวิค (Aleksandra Domanović), แอนดรูว์ โธมัส ฮวง (Andrew Thomas Huang), บานี่ เฮคาล (Bani Haykal), ฉันทนา ทิพย์ประชาติ (Chantana Tiprachart), เอจิ ซูมิ (Eiji Sumi), เฮก เอวาเซียน (Haig Aivazian), อิบราฮิม มาฮามา (Ibrahim Mahama), อิ่มหทัย สุวัฒนศิลป์ (Imhathai Suwatthanaslip), กมล เผ่าสวัสดิ์ (Kamol Phaosavasdi), เล็ก เกียรติศิริขจร (Lek Kiatsirikajorn), ลูอานา วิตรา (Luana Vitra), เมแกน โคป (Megan Cope), เมลาตี ซูเรอดาร์โม (Melati Suryodarmo), นาตาลี มูชามัด (Nathalie Muchamad), นิรมาลา ดัท (Nirmala Dutt), นิวัฒน์ มนัสปิยะเลิศ (Niwat Manatpiyalert), โนแลน ออสวอลด์ เดนิส (Nolan Oswald Dennis), ปิตุพงษ์ เชาวกุล (Pitupong Chaowakul), ปรัชญา พิณทอง (Pratchaya Phinthong), ริอา ริซาลดี (Riar Rizaldi), โรเบิร์ต จ้าว เหรินฮุ้ย (Robert Zhao Renhui), โรเซ็ลลา บิสคอตติ (Rossella Biscotti), รุ่งเรือง สิทธิฤกษ์ (Rungruang Sittirerk), สันติ ลอรัชวี (Santi Lawrachawee), ไทกิ ศักดิ์พิสิษฐ์ (Taiki Sakpisit), ทาโลย ฮาวินี (Taloi Havini), โทมิยามะ เทโกะ (Tomiyama Taeko), โทกา (TOQA), ไฉ้ หมิงเลี่ยง (Tsai Ming-liang) และ เจิ้ง หม่าเล่อ (Zheng Mahler) เป็นอาทิ